Robert Groeneweg - “Mijn orthopedisch adviseur gaat uit van de mens en niet van de techniek"

Robert Groeneweg raakte in 1984 zijn been kwijt na een motorongeluk. “In eerste instantie gingen de artsen ervan uit dat mijn been behouden kon blijven”, vertelt Robert. “Na drie maanden op de Intensive Care, bleek mijn been toch niet te redden en is hij geamputeerd tot net boven de knie.”

Mountainbiken

Zijn amputatie weerhield Robert er niet van om sportief bezig te blijven. Motorrijden zat er niet meer in, maar mountainbiken kon hij met een prothese wel. “Maar ik nam te veel risico en na een flinke val, raakte ik behoorlijk geblesseerd aan mijn linkerarm. Het thuisfront wil nu liever niet meer dat ik nog op de mountainbike stap, en ik wil mijn vrouw graag te vriend houden”, lacht Robert. “Dus ik stap niet meer op de mountainbike.”

Missie

Maar Robert is niet stil gaan zitten. Hij volgde verschillende opleidingen, geeft les aan de Hogeschool van Amsterdam en is fysiotherapeut, waarbij hij zich heeft gespecialiseerd in het behandelen van psychosomatische klachten. “En”, vult Robert aan. “Ik help jongeren met stress, dat zie ik echt wel als mijn missie. Ik weet niet of ik dat ook op die manier had gezien als ik het ongeluk en alles daar omheen niet had meegemaakt.”

Uitgaan van de mens

Sinds anderhalf jaar is Robert cliënt van Joey Nassif.  Samen met Joey is Robert nu bezig met een blade, zodat Robert weer kan hardlopen.  De blade wordt gefinancierd door Uniek Sporten.

“Ik ben heel blij met Joey als orthopedisch adviseur”, zegt Robert. “Hij gaat niet uit van de techniek, maar van de mens en kijkt dan wat er nodig is om alles goed te laten functioneren. Hij luistert echt naar je. Mijn prothese is nu zo ‘afgesteld’ dat ik mijn buikspieren kan aanspannen. Daardoor kan ik weer probleemloos 5 kilometer wandelen. Het is echt niet zo dat alles altijd meteen goed gaat hoor, maar dan luistert Joey naar waar ik niet tevreden mee ben en dan past hij het aan.”

Vertrouwen

“Elke cliënt is anders”, vult Joey het verhaal van Robert aan. “Daarom is het belangrijk om te luisteren en op die manier vertrouwen op te bouwen. Het systeem dat Robert nu heeft is bijvoorbeeld niet voor iedereen geschikt. Robert is goed getraind en dat maakt dat dit systeem heel goed werkt voor hem. Maar het blijft lastig hoor. Als ik iets aan een prothese heb aangepast, dan oefenen we hier in de loopgang, maar het echte testen begint toch pas buiten. Als de prothese echt gebruikt gaat worden. En wat mensen zich vaak niet realiseren is dat een hele kleine verandering in omstandigheden al van invloed is op de stomp en dus op de pasvorm van de koker. Zo kan een stomp al anders van vorm zijn als iemand de avond ervoor veel alcohol heeft gedronken.”

Robert heeft nu een prothese met een zogenaamde C-leg. Die zorgt ervoor dat hij niet door zijn knie kan knakken. Robert: “Ik ben heel blij met hoe mijn prothese nu functioneert. De liner zit perfect en dankzij de flexibele koker kan ik de prothese de hele dag dragen.”