Door de osseointegratie voelt Pietsje zich weer vrouw

Pietsje Hannema Greidanus onderging in 2007 een bovenbeenamputatie nadat een grote tumor in haar knie was gevonden. Volgens de arts in het ziekenhuis zou ze na de amputatie snel weer alles kunnen als ze eenmaal een koker had. Maar dat liep anders.

Eerst maar weer eens lopen

Pietsje was voordat ze ziek werd altijd heel sportief en wilde dus zo snel mogelijk het sporten weer oppakken. Pietsje: “Ik wilde weer hardlopen en met die wens kwam ik ook bij orthopedisch adviseur Gert van der Hoek van OIM Orthopedie terecht. Gert remde mij meteen af. ‘Laten we je eerst maar weer eens aan het lopen krijgen’, zei hij. En hij kreeg gelijk want ik kon amper 100 wandelen met de prothese. Doordat ik een vrij hoge amputatie heb, zat de koker niet lekker, ondanks alle inspanningen van Gert om de koker goed te laten passen. Gert heeft heel wat met mij meegemaakt”, vervolgt Pietsje. “Van mijn frustratie en woede in de eerste periode, tot waar ik nu sta.”

Osseointegratie

En dat staan is heel letterlijk. Als eerste vrouw in Nederland kreeg Pietsje in 2010 een osseointegratie. Ze staat dus weer op twee benen. Ook in de weg daarnaartoe stond Gert als orthopedisch adviseur haar bij.

“Het was toen echt nog heel onbekend. Ik weet nog dat ik met de zorgverzekeraar belde om te overleggen over de vergoeding en toen werd ik doorverbonden met de afdeling tandheelkunde”, lacht Pietsje. “Het kostte me best veel moeite om uit te leggen dat het over een iets andere prothese ging.”

Wandeltochten

Inmiddels zet Pietsje zich in om osseointegratie meer bekendheid te geven in Nederland. Al realiseert ze zich heel goed dat het niet voor iedereen de ideale oplossing is. Voor Pietsje is het dat overduidelijk wel. Ze maakt lange wandelingen en doet mee aan meerdaagse wandeltochten. “Het duurde wel even voordat ik dat kon hoor”, zegt Pietsje. In het begin verging ik van de spierpijn na een heel kort rondje. Je moet echt weer helemaal wennen aan buitenlopen. Met een bovenbeenamputatie, moet je helemaal vertrouwen op de mechanische knie. Zeker op een oneffen ondergrond kost dat tijd. Ik ben drie jaar bezig geweest om goede controle te krijgen en mijn spieren weer sterk te maken”.

Pietsjes man staat haar bij als ze lange tochten maakt. “Hij loopt niet helemaal mee, alleen het laatste stukje en dan vangt hij me – bijna letterlijk – op. Want na een tocht van 50 kilometer ben ik helemaal af.”

Korte rok

Maar het wandelen is niet de grootste winst van de osseointegratie voor Pietjse. “Ik heb echt mijn leven weer teruggekregen door deze prothese. Ik sta weer op twee benen, kan weer staand douchen met de badprothese, kan weer met m’n kinderen mee en ik kan autorijden en fietsen, ik voel me weer vrouw!

En ik laat mijn prothese ook gewoon zien. In de zomer loop ik lekker in een korte rok door de stad. Dan krijg ik heel wat bekijks, maar daar trek ik me niets van aan. Mensen vragen me wel eens waar ik het allemaal voor doe, al dat wandelen, al die tochten, en wat ik wil bewijzen. Maar ik wil niks bewijzen. Ik doe dit echt alleen voor mezelf.”