Moniek Koehoorn - sportieveling dankzij de WMO en Uniek Sporten

Een sportief leven is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Zeker niet voor prothesedragers. Moniek Koehoorn (34) uit Heerenveen probeerde verschillende sporten uit. Behalve paardrijden was er weinig wat goed te doen was met haar hulpmiddel. Een sportprothese, in de vorm van een blade, zorgde er uiteindelijk voor dat ze haar sport vond: hardlopen!

Toen Moniek 9 jaar oud was, werd haar linker onderbeen geamputeerd. Als kind had ze al problemen met haar been waardoor gymnastiek niet haar favoriete vak was. “Voor de amputatie werd me voorgehouden dat ik na de operatie eindelijk een sport mocht uitkiezen,” vertelt Moniek. “Dat werd paardrijden en dat heb ik ruim zes jaar gedaan. Op een gevaarlijk momentje na, waarbij mijn paard bokte en ik eraf viel en mijn prothese in de beugel bleef hangen, heb ik daar nooit problemen mee gehad.”

Vrijheid

Voor Moniek staat haar prothese gelijk aan vrijheid. Helemaal nu ze een rosé gouden cover van het merk Uniq draagt. De standaard schuimprothese met huidkleurige cover vond ze niet mooi en daardoor verborg ze haar prothese. “Ik droeg bijvoorbeeld altijd een lange broek, ook in de zomer. Toen ik via orthopedisch adviseur Sandra Loonen in aanraking kwam met de covers van Uniq is er een wereld voor me open gegaan. Ik kon hem zelf ontwerpen en nu loop ik vol trots met mijn prothese. Het maakt mijn outfit echt af en die bestaan tegenwoordig vooral uit panty’s, rokjes en nu weer korte broeken. Hij is zo mooi om te zien. Bijna zonde om hem in een broek te verstoppen!”

Aanpassingen

Als twintiger wilde Moniek wel eens wat anders proberen dan paardrijden. Zo ging ze een tijdje naar de sportschool maar dat was niet echt een succes. Een bootcamp clubje bracht ook weinig uitkomst: “De oefeningen moeten dan altijd worden aangepast omdat ik nou eenmaal niet alles kan met mijn prothese. Andere sporters merken vaak niet eens dat ik een beperking heb maar als een oefening speciaal voor jou moet worden aangepast dan wordt er meteen nadruk op gelegd.”

Blade clinic

Totdat haar vaste instrumentmaker Jan Hendrik van der Molen haar eind 2021 uitnodigde voor een blade clinic in Beetsterzwaag. “Daar stond ik voor het eerst op een blade! Het begin was heel eng omdat ik niet wist hoe het zou voelen maar na een paar stapjes werd het steeds normaler. Op de filmpjes en foto’s zie je mijn gezichtsuitdrukking echt veranderen van spanning naar plezier,” vertelt Moniek. “Het rennen maakt echt iets in me los.”

Leenblade

Omdat de clinic zo’n succes was, regelde Jan Hendrik dat ze de blade een maandje mocht lenen. Met haar sportieve vader heeft ze een maand fanatiek drie keer per week getraind. Dat ging probleemloos: “We hebben het schema goed opgebouwd omdat mijn conditie er natuurlijk nog niet meteen was. Ook hebben we rekening gehouden met mijn stomp. Die moet het ook maar allemaal aan kunnen.”

Eigen blade

Het hardlopen smaakte naar meer dus Moniek besloot zelf een blade aan te schaffen. Om de financiering van de sportprothese rond te krijgen, klopte ze eerst aan bij de WMO van de gemeente Heerenveen. Daar reageerden ze gelukkig enthousiast: “Ze hadden nog nooit een aanvraag voor een blade gehad en gaven meteen groen licht voor het grootste gedeelte van de factuur,” vertelt Moniek. “De rest heeft Uniek Sporten bijgelegd. Het ging allemaal behoorlijk snel want na anderhalve maand mocht ik al bij OIM Orthopedie Beetsterzwaag mijn eigen blade in ontvangst nemen!”

Sprinten

De eerste weken waren nog wat onwennig want de juiste afstelling van een blade kost tijd. “Het is heerlijk om nu gewoon naar buiten te kunnen gaan en dan te sporten en lekker actief bezig te zijn. Je krijgt er veel energie van en voor mijn stomp is het ook goed. Die was onderontwikkeld en ik merk dat er nu veel meer kracht in zit. Daar ga ik ook in m’n dagelijkse leven profijt van hebben,” vertelt Moniek. Samen met haar vader probeert ze twee keer per week te trainen. Het lijkt ze geweldig om in oktober met het protheseteam mee te doen aan de 4 Mijl van Groningen maar het uiteindelijke doel is lid worden van een atletiekvereniging. “Sprinten vind ik heel leuk om te doen maar ik heb nog geen idee wat precies de mogelijkheden zijn. Er zit wel een atletiekvereniging in Heerenveen dus met een beetje geluk kan ik me daar binnenkort bij aansluiten!”