Giel Baaij - Klant en armprothesedrager

Ik ga voor het beste halen uit mijn leven

Ik ben geboren zonder rechter onderarm, een armreductiedefect noemen ze dat. Als vierjarig jongetje zei ik tegen mijn ouders dat ik ook graag met mes en vork wilde eten. Zij zijn toen op zoek gegaan naar een prothesemaker. Over prothesen was destijds niet zo makkelijk informatie te vinden.

Eerst had ik verschillende mechanische prothesen die met een bandage om mijn rug en schouders vast zaten. Het waren reactieve protheses, met een soort trekveer. Ik kon er op zich best veel mee, maar niet zoveel als met mijn huidige myo-elektrische prothese. Hiermee kan ik namelijk proactief dingen vast pakken. Bovendien heb ik nu geen bandage meer, wat het draagcomfort enorm verbetert. Ik heb ook een aantal keren een cosmetische prothese ernaast gehad. Die kon niet zoveel, maar was puur voor het uiterlijk.

In 1997 zag ik op tv Jaswant Koendjbiharie aan het werk als instrumentmaker. Op dat moment had ik al een myo-elektrische prothese, maar de pasvorm, de ‘fitting’, was nooit optimaal. Ik heb een vrij korte stomp, waardoor de juiste fitting erg belangrijk is. Als de prothese niet goed aansluit, wordt mijn arm ontzettend moe en pijnlijk, en heb ik veel last van huidirritatie. In die tv-uitzending zag ik wat allemaal mogelijk was op het gebied van armprothesiologie. Een wereld ging voor me open. Zo’n armprothese wilde ik ook!

Sinds die tijd is Jaswant mijn adviseur en draag ik een myo-elektrische prothese die perfect past. Wat mij in hem en zijn collega’s aanspreekt is niet alleen de beste kwaliteit die ze leveren, want ze zijn enorm goed, maar ook hun zeer persoonlijke benadering. Zij zien mij niet als patiënt, maar we hebben een soort partnership. Zij zijn in staat om mijn persoonlijke wensen te vertalen in een technische oplossing. Wat zij heel goed kunnen is luisteren en zich inleven. Dat stukje sensitiviteit is bij een instrumentmaker enorm belangrijk. Ik ga voor het beste halen uit mijn leven en daar draagt mijn prothese zeker aan bij.

Vroeger legde ik mijn prothese vaak weg. Nu draag ik hem vrijwel altijd. Het leven wordt er voor mij een stuk makkelijker van. Veters strikken gaat makkelijker, maar ook fietsen en autorijden. Alleen al het dragen van de prothese verbetert mijn houding waardoor zitten en lopen beter gaat. En met de huidige techniek is mijn hand bijna niet van echt te onderscheiden. Ook wel eens fijn dat ik geen vreemde blikken krijg of vragen over mijn arm.

Jaswant vertelt me altijd over de laatste ontwikkelingen op armprothesegebied. Zo gaan we binnenkort kijken of een flexibele pols mogelijk iets voor mij is. Het oppakken van dingen wordt daarmee waarschijnlijk makkelijker. Gelukkig zit OIM Orthopedie vlakbij en kan ik altijd bij Jaswant terecht. Maar heel eerlijk? Al zou ik er 100 kilometer voor moeten rijden, dan ging ik nog naar hem toe.