Peter de Groot

Peter de Groot werkt als orthopedisch adviseur en productgroepmanager bij OIM Orthopedie. In 2023 en 2024 ging hij met een revalidatiearts en drie orthopeden een aantal weken aan de slag op Sumatra in Indonesië. In het revalidatiecentrum Harapan Jaya behandelde het team tientallen kinderen en werden tegelijkertijd lokale behandelaars opgeleid.

Herapan Jaya

Herapan Jaya werd 40 jaar geleden opgericht door Zr. Jeannette van Paassen FCJM. Er worden kinderen met een handicap opgevangen en behandeld. Maar ze krijgen ook onderwijs, leren een vak, zodat ze in de toekomst voor zichzelf kunnen zorgen. Ieder jaar, in februari, komt vanuit Nederland een orthoteam om kinderen met bijvoorbeeld cerebrale parese (CP) of klompvoeten te behandelen. Er komen dan ook kinderen die niet in het centrum wonen, maar in kleine dorpjes ergens anders op het eiland.

Learning by doing

Peter: “Het doel van onze tijd in Harapan Jaya is echt ‘learning by doing’. We hebben in twee weken in Harapan Jaya zo’n 18 kinderen van orthesen voorzien. Dit waren voornamelijk evo’s maar we hebben ook een paar handspalken gemaakt en vingersplints. Ik heb samen met de lokale instrumentenmakers het hele proces doorlopen van het gipsen tot het maken en leveren van de orthesen. De artsen hebben samen met de lokale artsen diagnoses gesteld, een behandelplan opgesteld, de fysiotherapeuten getraind in functionele- en krachttraining en de orthopeden hebben diverse operaties uitgevoerd. En zo hebben we kinderen kunnen helpen en tegelijkertijd de lokale behandelaars kunnen opleiden.”

Anders dan in Nederland

De werkomstandigheden in Harapan Jaya zijn heel anders dan in Nederland vertelt Peter: “We hebben bijvoorbeeld veel minder middelen tot onze beschikking. En dan moet je soms creatief zijn. Zo heb ik ‘vingersplints’ gemaakt van fietsspaken.

En je merkt dat zorg voor veel mensen nauwelijks toegankelijk is. Ze wonen veelal in afgelegen gebieden, waar weinig tot geen artsen in de buurt zijn. De artsen die er wel zijn, doen wat ze kunnen, maar ze hebben weinig ervaring met aandoeningen zoals CP en klompvoetjes of trauma’s. Als kinderen naar Harapan Jaya komen is hun aandoening vaak in een stadium zoals wij dat in Nederland eigenlijk weinig meemaken. Tegelijkertijd is het ook bijzonder om te zien hoe positief de kinderen zijn ondanks hun beperking en hoe ze er het maximale uithalen. Als je een handicap hebt moet je in Nederland al stevig in je schoenen staan, maar daar is dat nog veel meer het geval. Er zijn geen voorzieningen en om allerlei redenen rust er toch nog een taboe op het hebben van een kind met een handicap. Dan is het extra knap dat ze toch een toekomst weten op te bouwen. Naast veel heftige verhalen heb ik ook veel mooie verhalen gehoord, zoals  een vrouw die in Harapan Jaya heeft gerevalideerd en ook een opleiding tot naaister heeft gevolgd. Inmiddels heeft ze een eigen naaiatelier en onderhoudt ze haar hele familie. Dat zijn precies de voorbeelden waarvoor we dit met elkaar doen en waarvoor we ook graag ieder jaar terugkomen!”